ما دو نوع خطای روش‌شناختی شایع در عرصه‌ی دین‌شناسی‌مان داریم. اولین خطا برمی‌گردد به "مساوی‌انگاری فقه با دین". در این بخش، همه‌ی ارکان دین به فقه تقلیل می‌یابند و هرچه فقه بگوید، امر دینی تلقی میشود. همچنین، هرچه از دسترس فقه دور بماند نیز، امر غیردینی و زدودنی. البته این خطای روش‌شناختی بیشتر در "اسلام تاریخی" قابل ردیابی‌ست و همه‌فقه‌انگاریِ دین در دوران اولیه‌ی اسلام چندان به چشم نمی‌آید.
ادامه مطلب
درباره این سایت